Im dłużej uczycie się japońskiego, tym łatwiej możecie zauważyć, ile japoński „nakradł” od innych języków. W dzisiejszych czasach Japończycy zapożyczają słowa i terminy najczęściej z języka angielskiego, jednak nie zawsze tak było. Kiedy Japonia zaczęła otwierać się na kontakty z Europejczykami, pierwszymi, którzy nawiązali z nią kontakt, byli Portugalczycy. Z tego powodu do dziś w języku japońskim dostrzec możemy masę zapożyczeń z języka portugalskiego, używanych w najróżniejszych dziedzinach życia.
Jedzenie
Na początek warto wspomnieć, że najczęściej zapożyczeń z portugalskiego używano do nazywania rzeczy, których nie widziano często na Wyspach Japońskich. Przykładem tego może być chleb. Japończycy, jak wiele innych narodów wschodniej Azji, na co dzień żywią się raczej ryżem, niż jakimś rodzajem pieczywa. Z tego powodu nie dorobili się oni żadnego słowa określającego znane nam pieczywo aż do czasu zetknięcia się z Europejczykami. W konsekwencji japońskie słowo na chleb, パン (pan), pochodzi od portugalskiego pão. To nie jedyny kulinarny termin zapożyczony od Portugalczyków – dali oni Japończykom między innymi nazwy na popularne ciasto, カステラ (kasutera, czyli castella), oraz na dynię, カボチャ (kabocha). Co ciekawe, portugalska jest nawet nazwa japońskiego tradycyjnego dania, czyli てんぷら (tenpura).
Kraje
Powiedziałem Wam, że zapożyczenia używane były do nazywania rzeczy, których nie widziano często w Japonii. Do tego zbioru moglibyśmy zaliczyć dawniej nazwy wszystkich krajów europejskich. Z tego powodu nazwy kilku krajów europejskich w japońskim pochodzą z Portugalii. Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego Wielka Brytania to po japońsku イギリス (Igirisu), a nie na przykład イングランド (ingurando)? A właśnie dlatego, że nazwa ta wzięła się od portugalskiego inglês. Z tego samego powodu Królestwo Niderlandów nazywamy po japońsku オランダ (Oranda).
Inne drobnostki
Oczywiście takich zapożyczeń jest cała masa, i funkcjonują w zupełnie niepowiązanych dziedzinach życia. Opowiadałem Wam już kiedyś o słowie ボタン (botan, guzik), jednak poza nim możemy natknąć się na słowo かるた (karuta), oznaczające japońskie karty do gry, ベランダ (beranda), czyli balkon, czy też シャボン (shabon) – mydło. Jak więc widzicie, Portugalczycy istotnie wpłynęli na rozwój języka japońskiego, a efekty ich obecności widzimy w japońskim do dziś.
