Kiedy poznajemy nową osobę zwykle zasypujemy ją pytaniami: jak masz na imię? ile masz lat? gdzie mieszkasz? i tym podobne. Jednym z najczęściej zadawanych pytań może być także pytanie o czyjeś hobby, zainteresowania, koniki czy fascynacje — w końcu chce się znaleźć jak najwięcej wspólnych tematów na dobry początek, a pasje możemy dzielić. W języku japońskim istnieją na to dwa słówka, czyli 興味 – kyōmi oraz 関心 – kanshin. Czym się różnią?
興味 vs 関心
Na początkowych etapach nauki japońskiego poznajemy dwa podstawowe wyrazy wyrażające fascynację, zainteresowanie czy pasję: 興味 – kyōmi i 関心 – kanshin. Poza tym, że składają się z zupełnie innych ideogramów kanji, istnieje pomiędzy nimi pewna subtelna różnica.
Rozkładając na czynniki pierwsze 興味 otrzymujemy znaki na 興 kyō – rozrywkę, przyjemność oraz 味 mi – smak, wyjątkowość, doświadczenie. Możemy domyślić się zatem, że kyōmi będzie odnosiło się do spraw, które są dla nas interesujące i frapujące. Jest to coś, do czego chętnie wracamy, wkładamy w to swój czas i żywo rozwijamy. Często odnosi się do stosunkowo lekkich rzeczy. Mówimy przykładowo: サッカーに興味を持つ・がある (Sakka ni kyōmi wo motsu/ga aru, czyli moim hobby jest piłka nożna).
関心 natomiast składa się ze znaków na 関 kan – relacja, związek, brama, a także 心 kokoro, shin – serce (nie chodzi tutaj jednak o narząd, który po japońsku brzmi 心臓 – shinzō, a o coś bardziej abstrakcyjnego, np. 心がある – Kokoro ga aru – mieć serce do czegoś, 心がこもる – Kokoro ga komoru – ze szczerego serca i tak dalej). Co prawda kanshin pokrywa się ze znaczeniem kyōmi, to jednak używa się go w nieco odmiennym i poważniejszym aspekcie. Przykładowo, możemy powiedzieć ウクライナ戦争に関心がある – Ukuraina sensō ni kanshin ga aru – interesuję się wojną na Ukrainie. Jesteśmy ciekawi jak konflikt się toczy, jednak raczej nie wywołuje w nas to pozytywnej ekscytacji. Nie wypadałoby w tym kontekście użyć wyrazu 興味.
