Jeśli uczyliście się japońskiego, to jest duża szansa, że znacie określenie na kogoś bogatego (金持ち, kanemochi). Mogliście jednak usłyszeć, że „bogaty” to po japońsku 豊富 (hōfu). Cóż, oba wyrażenia są prawidłowe. Jaka więc jest między nimi różnica?
Po pierwsze, 金持ち to rzeczownik określający kogoś bogatego, nie przymiotnik, dlatego używamy go jako samodzielne słowo, a nie dodatkowe określenie opisujące stojący po nim rzeczownik. Jeśli chcielibyśmy użyć przymiotnika bogaty w takim znaczeniu, powinniśmy się zdecydować na przykład na słówko 富有 (fuyū).
No dobra, a co z 豊富? Choć słowa tego można użyć do określenia materialnego bogactwa, to nie takie jest jego podstawowe znaczenie. 豊富 świadczy o bogactwie jako o obfitości, tak jak na przykład jakieś ziemie mogą być bogate w minerały lub ludzie w życiowe doświadczenia.
Przychodzi mi do głowy jeszcze jeden problem. Którego „bogatego” użyjemy mówiąc na przykład o kawie? Tak często zdarza nam się przecież słyszeć, że jakaś kawa ma bogaty smak.
Odpowiedź jest prosta – taki „bogaty” to 濃厚 (nōkō) ?
