Choć wydawać się to może oczywiste, to jak się okazuje wcale takie nie jest. Nie wystarczy napisać “zu” oraz “ji”, dlatego że (spróbujcie zresztą sami 😉) wyskoczy Wam wtedy ず oraz じ, czyli znaki, które czyta się tak samo, ale wyglądają już inaczej.
Co należy więc zrobić?
– zapytacie
Wystarczy zapisać je odpowiednio du oraz di. Przyznać się, kto jest zaskoczony? 😮
Gdy chcielibyście z kolei napisać małe – a, i, u, e, o – to wtedy naciskacie przed każdą z tych samogłosek znak “x”. Na przykład wpisując “xa” wyskakuje: ぁ. Dla porównania wielkości poniżej napisałem wyraz “neee”.
ねぇぇ
nie?
Jak widzicie pierwszy znak jest duży, a następne dwa mniejsze. Kiedy może się przydać mała samogłoska? Głównie w katakanie, która służy do zapisu, m.in. wyrazów obcojęzycznych.
I teraz już wiem!