Różnica pomiędzy ご馳走 a おごる：etykieta japońskiej gościnności.

Jeśli mielibyśmy wymienić cechy narodowe Japończyków, prawdopodobnie pierwsze słowa, które przyszłyby nam do głowy to „życzliwość”, „serdeczność” lub „troskliwość”. W naszej wyobraźni jawią się oni jako zawsze uśmiechnięci i gotowi do pomocy. Sam Japończyk zaś powiedziałby na to jedno: おもてなし.

To, co możemy nazwać japońską gościnnością to w rzeczywistości znacznie więcej niż nam się wydaje — to wyjątkowy i niepowtarzalny sposób bycia. Tajemnicze słowo おもてなし odkrywa przed nami definicję ważnych dla ich kultury konceptów. 
おもて to nasza „publiczna twarz”, maska, którą zakładamy dla świata zewnętrznego (w opozycji do うら, która jest „prawdziwym obliczem”). Z koeli なし tłumaczymy jako „bez (czegoś)”. Razem おもてなし oznacza, że pozbywamy się fałszywej maski uprzejmości i obnażamy swoje autentyczne ja, pragnąc czyjegoś szczęścia. 

Najlepszym sposobem, by doświadczyć おもてなし to pobyt w tradycyjnym domu z japońską rodziną. Każdy gość traktowany jest ze szczególną starannością i dbałością o szczegóły. Nie zabraknie na stole miejscowych potraw, a opowieści o rodzinie i przodkach nie będą miały końca. Sam pobyt ma przybliżyć nas do japońskich obyczajów i tradycji. Potrafią planować to z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Wszystko po to, byśmy poczuli się na tyle szczególnie zaopiekowani, że z wrażenia wymsknie się nam jedynie ご馳ち走そうになりました…

ご馳ち走そう vs おごる

ご馳ち走そうする oznacza nie tylko „częstowanie kogoś posiłkiem” (pomimo, iż samo ご馳ち走そうさま mówi się zawsze po posiłku!), ale przede wszystkim „zająć się kimś, zaopiekować, zatroszczyć czy ugościć”. Podkreśla, że gospodarz faktycznie przygotował się na nasze przybycie i poza starannym opracowaniem menu, sprawił, że poczuliśmy się jak w domu.  

Przykładowo, na dzień dziecka mama zaplanowała dla nas cały wieczór i zabrała nas do włoskiej restauracji: 

母はは親おやにイタリア料りょう理りをご馳ち走そうした。― Mam zaprosiła mnie na włoskie jedzenie. (Haha ni itaria ryouri wo gochisoushita)

Innym razem, nasz podwładny w firmie wyciągnął nas na wykwintne sashimi, oczywiście nie dołożyliśmy do tego ani grosza: 

部ぶ下かにさしみをごご馳ち走そうした。― Podwładny poczęstował mnie sashimi. (Buka ni sashimi wo gochisoushita)

Musimy pamiętać, że ご馳ち走そう używane będzie zwykle w stosunku do osób starszych bądź wyżej od nas postawionych. Wyraża wdzięczność i jest słowem podziękowania. 

おごる natomiast bliżej do „stawiania komuś czegoś” lub po prostu „fundować, płacić lub pokrywać”. W odróżnieniu do ご馳ち走そう ma dużo mniej formalny wydźwięk i często występuje w żartobliwym kontekście. 

Przenieśmy się do knajpy, do której zaprosiliśmy swoich znajomych na kolację urodzinową: 

今こん回かいは私わたしのおごりね！♪― Tym razem to ja stawiam! (Konkai ha watashi no ogori ne!)

Kolejnym razem w barze spotykamy dziewczynę, która od razu wpadła nam w oko: 

一いっ杯ぱいおごるよ！― Postawię ci jednego! (Ippai ogoru yo!)

Innym znaczeniem czasownika おごる jest „prowadzić beztroskie i niefrasobliwe życie”, lekką ręką trwoniąc pieniądze nie mając nad tym kontroli. Nazywa się to 奢おごりのある生せい活かつ. O osobie, która ma wybredne i wyszukane podniebienie mówi się często 口くちが奢おごっている人ひと人.

Czy czujecie w tych słowach ducha おもてなし, który ukazuje przed nami prawdziwą twarz japońskiej gościnności? Taka właśnie ich うら.